Yunus Emre – Alem Düşman Olur ise

Yunus Emre – Alem Düşman Olur ise şiiri

Alem düşman olur ise, beni dosttan ırımaya,
Dost kanda ise ben anda, düşmanlık ayıramaya.

Dost ehli bizim ile hem, dost bundadır bize ne gam,
Yüzbin cehd ederse düşman, dost mahfili duramaya.

Düşman bana nidebile, işim gücüm dosttan yana,
Dost makamı can içinde, düşman eli eremeye.

Sultanlar âcizdir anda, ne gönüldedir ne canda,
Mahrumdur iki cihanda, kim dost yüzün göremeye.

Kime kim dost kapı aça, düşmanı elinden kaça,
Yunus ağzı güher saça, değme ârif deremeye.

Yunus Emre (k.s)

Lügat:

ırımak: ayırmak.
cehd: fazla çalışma, güç ve kuvvetini sarfetme, insanın nefsine hakim olması.
mahfil: toplantı yeri, toplanmış kimseler, camilerde parmaklıkla ayrılmış yüksek yer.
nidebile: ne yapabile.
güher: cevher.
arif: çok anlayışlı ve sezgili (kimse), kavrayışlı, tecrübeli, bilgili, irfan sahibi.

Yunus Emre – Alem Düşman Olur ise şiiri
Yunus Emre Şiirleri
Divan-ı Muhabbet