Muhabbet Divanı Na't-ı Şerif

Yaman Dede – Gönül Hun Oldu Şevkinden

Yaman Dede – Gönül Hun Oldu Şevkinden
Naat-ı şerifi sözleri

Gönül hun oldu şevkinden boyandım Ya Rasulallah
Nasıl bilmem bu nirana dayandım Ya Rasulallah
Ezel bezminde bir dinmez figandım Ya Rasulallah
Cemalinle ferahnak et ki yandım Ya Rasulallah.

Yanan kalbe devasın sen, bulunmaz bir şifasın sen
Muazzam bir sehasın sen, dilersen rehnümasın sen
Habib-i Kibriyasın sen, Muhammed Mustafa-sın sen
Cemalinle ferahnak et ki yandım Ya Rasulallah.

Gül açmaz çağlayan akmaz, İlahi nurun olmazsa
Söner alem, nefes kalmaz, felek manzurun olmazsa
Firak ağlar, visal ağlar, ezel mesturun olmazsa
Cemalinle ferahnak et ki yandım Ya Rasulallah.

Erir canlar o gül buy-i revan bahşın hevasından
Güneş titrer, yanar didarının bak ihtirasından
Perişan bir niyaz inler hayatın müntehasından
Cemalinle ferahnak et ki yandım Ya Rasulallah.

Susuz kalsam, yanan çöllerde can versem elem duymam
Yanardağlar yanar bağrımda, ummanlardan nem duymam
Alevler yağsa göklerden ve ben messeylesem duymam
Cemalinle ferahnak et ki yandım Ya Rasulallah.

Ne devlettir yumup aşkınla göz, rahında can vermek
Nasip olmaz mı sultanım haremgahında can vermek
Sönerken gözlerim asan olur âhında can vermek
Cemalinle ferahnak et ki yandım Ya Rasulallah.

Boyun büktüm, perişanım, bu derdin sende tedbiri
Lebim kavruldu ateşten döner pâyinde tezkiri
Ne dem gönlün murad eylerse taltif eyle kıtmiri
Cemalinle ferahnak et ki yandım Ya Rasulallah (s.a.v).

 
Yaman Dede (rah.)
(1887 – 1962)


Muhabbet Pınarı Lügat

Gönül hûn oldu şevkinden: Gönül senin muhabbetinle, hasretinle kanla doldu.
Nasıl bilmem bu nirana dayandım: Bu ayrılık ateşine nasıl dayandım bilmem.
Ezel bezminde bir dinmez figandım: Kâlû Belâ’da dinmez bir feryat idim.
Cemalinle ferahnak et: (Rüyada ve ahirette) yüzünü göstererek ferahlandır.
Muazzam bir sehasın sen, dilersen rehnümasın sen: Çok cömertsin, dilersen yüzünü gösterirsin.
Felek manzurun olmazsa: Cihan senin tarfından seyridilmezse.
Firak ağlar, visal ağlar, ezel mesturun olmazsa: Ayrılık ağlar, kavuşma ağlar, ezel örtün olmazsa.
Erir canlar o gül buy-i revan bahşın hevasından: Canlar erir, Senin o can bağışlayan gül kokundan.
Yanar didarının bak ihtirasından: Senin yüzüne olan tutkusundan yanar.
Hayatın müntehasından: Hayatın sonundan.
Alevler yağsa göklerden ve ben messeylesem duymam: Gökyüzünden alevler yağsa, ben de onları emsem, hissetmem.
Rah: yol
Haremgâh: Peygamber Efendimiz s.a.v.’in kabri ve Mescid-i Nebevî.
Âsân: kolay.
Lebim kavruldu ateşten döner pâyinde tezkiri: Ayak ucunda seni anmanın ateşiyle dudağım kavruldu.
Ne dem gönlün murad eylerse taltif eyle kıtmiri: Ne vakit gönlün isterse, bu zavallıya lütufta bulunuver.


Yaman Dede – Gönül Hun Oldu Şevkinden

Naat-ı Şerif, Divan-ı Muhabbet
Yaman Dede Şiirleri

Bir Yorum Bırak