Hâce Ahmed Yesevî – Hakk’tan Korkup Kabre Girdim

Hâce Ahmed Yesevî – Hakk’tan Korkup Kabre Girdim Şiiri

Ey dostlar hasb-i hâlimi söyleyeyim,
Ne sebepten Hakk’tan korkup kabre girdim,
Gerçek dertliye bu sözümü bildireyim,
O sebepten Hakk’tan korkup kabre girdim.

Kâbir içinde gece-gündüz ibâdet eyledim,
Nâfile namâz kılıp adet eyledim,
Her ne cefâ gelse ona dayandım,
O sebepten Hakk’tan korkup kabre girdim.

Kâbir içinde Mustafâ’yı hâzır gördüm,
Selâm verip edep ile şaşırıp kaldım,
Âsî-Câfî ümmetlerinin hâlini sordum,
O sebepten Hakk’tan korkup kabre girdim.

Kabre girmek Rasûlullah sünnetleri,
İbâdet eylemek Hakk Rasûlü’nün âdetleri,
Garîblere rahmet eylemek şefkatleri,
O sebepten Hakk’tan korkup kabre girdim.

Ümmet olsan gece-gündüz dinmeden ağla,
Bağrın pişip ciğerini deşip yürek dağla,
Ecel gelse mertler gibi belini bağla,
O sebepten Hakk’tan korkup kabre girdim.

Bir gün senin ömrünün yaprağı sararınca,
Ecel gelmeden tevbe eyle ey câhil ,
Meğer sana rahmet eyleye Azîm Yezdân,
O sebepten Hakk’tan korkup kabre girdim.

Gerçek dertlinin işidir söz ve icrâat,
Gözyaşıdır Hakk karşısında niyâz armağanı,
Gece-gündüz dinmeden oruç, namâz kıl,
O sebepten Hakk’tan korkup kabre girdim.

Ey evlad ümmetlerin derdi örter,
Yanlış, noksan günâhları dağdan artar,
Dini bırakıp dünyâ mâlını kendine çeker,
O sebepten Hakk’tan korkup kabre girdim.

Kul Hoca Ahmed tekbîr deyip sohbete başla,
Hay u heves, ben-benliği uzağa gönder,
Seherlerde dört dövünüp dinmeden çalış,
O sebepten Hakk’tan korkup kabre girdim.

Hâce Ahmed Yesevî (k.s)

Hâce Ahmed Yesevî – Hakk’tan Korkup Kabre Girdim Şiiri
9. Hikmet, Divân-ı Hikmet
Divân-ı Muhabbet
Hâce Ahmed Yesevî Şiirleri