Hâce Ahmed Yesevî - Birdenbire Durduğum Yerde Şiiri

Hâce Ahmed Yesevî – Birdenbire Durduğum Yerde Şiiri

Birdenbire durduğum yerde bütün ulular,
Hakk aşkını gönlüm içine saldı dostlar,
Hızır Babam hâzır olup lutfederek,
Yardım edip, elim tutup aldı dostlar.

Otuz birde Hızır Baba’m mey içirdi;
Vücûdumdan şeytânı temiz kaçırdı;
Sevdâlandım, günâhlarımı Hakk affetti
Ondan sonra Hakk yoluna saldı dostlar.

Otuz iki yaşda ulaştı Hakk’tan fermân,
Kulluğa kabûl eyledim, olma Mahzûn,
Cân verirken vereyim sana, imân nûru,
Garîb cânım mutlu olup güldü dostlar.

Hâlık’ımdan haber erişti, şükreden oldum;
Her kim çekiştirdi, belki tepdi, sabreden oldum;
Bu âlemde hiç uyumayıp hâzır oldum;
Hay u heves, ben-bencillik gitti dostlar.

Otuz üçte sâkî olup mey paylaştırdım,
Şarap kadehini ele alıp doyasıya içtim,
Ordu hazırlayıp şeytân ile ben vuruştum,
Allah’a hamdolsun, iki nefsim öldü dostlar.

Otuz dörtte alîm olup ârif oldum;
“Hikmet söyle!” dedi Rabbim, söyler oldum;
Kırklar ile şarâp içtim, yoldaş oldum;
İç ve dışım Hakk nuruyla doldu dostlar.

Otuz beşte mescide girip devrân sürdüm,
İsteklilere aşk dükkânını dopdolu kurdum;
Eğri yola her kim girdi, çekiştirdim, vurdum;
Aşıklara Hakk’tan müjde ulaştı dostlar.

Otuz altı yaşta oldum kemâl sâhibi,
Hakk Mustafâ gösterdiler bana cemâl;
O sebepten göıüm yaşlı, bedenim bükük,
Aşk hançeri yürek-bağrımı dildi dostlar.

Otuz yedi yaşa girdim, uyanmadım;
İnsâf kılıp Allah’a doğru yola koyulmadım,
Seher vakti ağlayarak inlemedim;
Tevbe ettim, Rabbim kabûl eyledi dostlar.

Otuz sekiz yaşa girdim, ömrüm geçti;
Ağlamayım mı, öleceğim vaktim yakınlaştı;
Ecel gelip kadehini bana tuttu;
Bilmeden kaldım, ömrüm sonu oldu dostlar.

Otuz dokuz yaşa girdim, kıldım hasret;
Vah ne yazık, geçti ömrüm, hani ibâdet
İbâdet edenler Hakk karşısında hoş mutlulukta
Kızıl yüzüm ibâdet eylemeyip soldu dostlar.

Saç-sakalım hep ağardı, gönlüm kara,
Mahşer günü rahmet etmesen, perîşân hâlim,
Sana açıktır, amelsizim, çoktur günâhım;
Bütün melekler günâhlarımı bildi dostlar.

Pîr-i kâmil içkisinden damla tattım;
Yol bulayım deyip başım ile geceleri dondum,
Allah’a hamd olsun, lutf eyledi, nûra battım;
Gönül kuşu Lâmekân’a ulaştı dostlar.

Kıyâmetin şiddetinden aklım şaşkın,
Gönlüm korkmuş, cânım yorgun, yıkık evim,
Sırât adlı köprüsünden paramparça gönlüm,
Aklım gidip, deli olup kaldım dostlar.

Kul Hoca Ahmed, kırka girdin nefsini kır;
Burada ağlayıp âhirette ol tertemiz,
İmân postu şeriattir, aslı tarîkattır,
Tarikata giren Hakk’tan pay aldı dostlar.

Hâce Ahmed Yesevî (k.s)