Hâce Ahmed Yesevî – Allah’ım Beni Salasın Öz Yoluna

Hâce Ahmed Yesevî – Allah’ım Beni Salasın Öz Yoluna Şiiri

Allah’ım beni salasın öz yoluna,
Nefs elinde harâb tamâm oldum ben işte,
Fısk ve fücûr dolup taşıp haddini aştı,
Boğularak isyân içinde kaldım ben işte.

Kirli dünyaya tâlip olup it gibi yürüdüm,
İsteyip onu arkasından gece gündüz kovaladım,
Emrini tutmayıp Hakk yoluna gözümü yumdum,
Nereye gideyim ey dostlar nideyim ben işte.

Nefs şeytân esîr kıldı Âdem oğlunu,
Develer gibi bağlayıp aldı iki kolunu,
Ne zordur sağ ve solu bilmeden yolunu,
Vah ne yazık hasret ile gideceğim ben işte.

Yok benim gibi kötü belâ âlem içinde,
Hiç olmadı benden râzı halk ve Allah,
Şimdi oldu sonunda benim yüzüm kara,
Vah vay önceden oldum niye ben işte.

Bağışladığı azîz cânı bilmedim ben,
Zâhir-bâtîn hazırsın deyip durmadım ben,
Kara yüzümü dergâhına sürmedim ben,
Ya Rabbim her ne yaparsan geldim ben işte.

Dayanma gücüm yok eğer baksam günahıma,
Tövbe eylemeğe kaçıp geldim penâhına,
Rahmet ile nazar eyle Hoca Ahmed’e,
Her ne yaparsan ben bînevâ geldim ben işte.

Hâce Ahmed Yesevî (k.s)

Hâce Ahmed Yesevî – Allah’ım Beni Salasın Öz Yoluna Şiiri
24. Hikmet, Divân-ı Hikmet
Divân-ı Muhabbet
Hâce Ahmed Yesevî Şiirleri