Ya Hazreti Mevlana

Ya Hazreti Mevlana şiiri, Ahmed Kuddûsî Efendi

Ahmed Kuddusi Hazretleri (k.s), bir gün Konya’ya giderek, Mevlana Celâleddin-i Rûmî Hazretlerinin (k.s) kabrini ziyaret etmek ister. Türbenin önüne vardığı zaman, türbedar, kapıları kilitlemiş gitmek üzeredir. Ahmed Kuddusi Hazretleri, türbedara, türbeyi açması için ne kadar rica ettiyse de, türbedar: “Akşam oldu, açma izni yoktur.” diyerek, onun ricasını kesin bir şekilde reddeder. Bunun üzerine Ahmed Kuddusi hazretleri, şu güzel methiyeyi okumaya başlar:

Sensin veliler şahı,
Ya Hazret-i Mevlana!
Affet şu ben gümrahı,
Ya Hazreti Mevlana!

Bed-kar-u-avadeyim,
Pür-zenb ü bi-çareyim,
Asi yüzü kareyim,
Ya Hazret-i Mevlana!

Gayet azimdir cahın,
Mahbubusun Allah’ın,
Darü’ül-eman dergahın,
Ya Hazreti Mevlana!

Sen şol ulu Sultansın,
Ki, server-i merdansın,
Hem maden-i irfansın,
Ya Hazret-i Mevlana!

Çün tıfl iken ey Sultan,
Eflaki ettin seyran,
Oldu melaik hayran,
Ya Hazret i Mevlana!

Muhtacınam in’am et,
Mihmanınam ikram et,
İhsanını itmam et,
Ya Hazreti Mevlana!

Kapunda çok muhtacan,
Erer murada her an,
Devrinde sürer devran,
Ya Hazret i Mevlana!

Bencileyin yok gümrah,
Lakin dedim eyvallah,
Geldim sana şey’en lillah,
Ya Hazret-i Mevlana!

Ariflerin sultanı,
Dertlilerin dermanı,
Kuddusi’nin cananı,
Ya Hazret i Mevlana!

 
Ahmed Kuddûsî Efendi

Ahmed Kuddusi Hazretleri, bu şiiri okuyup son dörtlüğü söylediği anda, türbenin kapıları kendiliğinden açılır. Hz. Kuddusi türbedarın şaşkın bakışlarından habersizce ziyaretini yaparak oradan ayrılır. Ertesi gün bu hadiseyi duyan Mevlevi şeyhleri ile bir kısım ulema: “Bu, mutlaka Bor’lu Kuddusi’dir derler.

Ya Hazreti Mevlana

Methiye
Ahmed Kuddûsî Efendi