Yunus Emre – Yok Yere Geçirdim Günü

Yunus Emre – Yok Yere Geçirdim Günü Şiiri

Yok yere geçirdim günü,
Ah n’ideyim ömrüm seni?
Geldin geçtin bilmedim,
Ah n’ideyim ömrüm seni?

Seni bahaya almadım,
Anın çün kadrin bilmedim.
Sana vefadar olmadım,
Ah n’ideyim ömrüm seni?

Geldim ve geçtim bilmedim,
Ağlayıp güssa yemedim,
Senden ayrılam demedim,
Ah n’ideyim ömrüm seni?

Ömrüm ipi üzülecek,
Suret nakşı bozulacak,
Hayrım, şerim yazılacak,
Ah n’ideyim ömrüm seni?

Ayrık geri gelmeyesin,
Gelip beni bulmayasın.
Bu devranı sürmeyesin,
Ah n’ideyim ömrüm seni?

İşte koyup gideceksin,
Beni garip edeceksin.
Kara yere gireceksin,
Ah n’ideyim ömrüm seni?

Hani seninle olduğum,
Sevinçli olup güldüğüm.
Ya son ucu yad olduğum,
Ah n’ideyim ömrüm seni?

Miskin Yunus gideceksin,
Acep sefer edeceksin,
Ettiğini bulacaksın,
Ah n’ideyim ömrüm seni?

Yunus Emre (k.s)

Lügat:

baha: paha, kıymet, değer, güzellik, zariflik, parıltı.
kadir: değer, kıymet, itibar; kuvvetli, güçlü, kudret sahibi; Allah’ın isimlerinden.
vefa: bağlılık.
gussa: acı, üzüntü, dert, sıkıntı, ıstırap, tasa, bulantı, gam.
suret: biçim, görünüş. yazı ya da resim kopyası.
nakş: nakış, bezek. işleme. bir şeyi çeşitli renklerle boyamak. resim. tezyin etmek. bedene batmış dikeni çıkarmak. bir şeyin esasını araştırmak. yaymak. suda ıslanmış hurma. ipekle, sırma ile işleme.
hayr: faydalı, iyi, yararlı, hayırlı.
şer: kötü eylem, kötülük. dince kötü sayılan, yapılmaması gereken iş, hayır olmayan iş.
ayrık: birbirinden ayrı, aralıklı, mesâfeli, ayrılmış, ikiye bölünmüş, başka, diğer, ayrı tutulan, başkalarına benzemeyen, ayrıcalı, müstesna, düzgün ve uygun olmayan, çarpık.
devran: çağ, zaman, dünya.
yad: anma, hatıra, hatırda tutma, zikretme.
miskin: çok uyuşuk olan; hiç veya yeteri kadar malı olmayan kimse, zelil, zayıf. Tasavvuf. Kulun, gerçek zenginin Cenâb-ı Hak olduğunu ve kendisinin O’na karşı mutlak bir ihtiyaç içinde bulunduğunu bilmesi durumu.

Yunus Emre – Yok Yere Geçirdim Günü Şiiri
Yunus Emre Şiirleri
Divân-ı Muhabbet
Yunus Emre Divânı