Yunus Emre – Hak Yarattı Âlemi

Yunus Emre – Hak Yarattı Âlemi şiiri/ilahisi

Hak yarattı âlemi,
Aşkına Muhammed’in.
Ay ve günü yarattı,
Şevkine Muhammed’in.
(Sallallahu Aleyhi Vesellem)

Ol! dedi oldu âlem,
Yazıldı levh ü kalem.
Okundu hatm-i kelâm,
Şanına Muhammed’in.

Hep erenler geldiler,
Dergâha yüz sürdüler.
Zikr-i tevhid ettiler,
Nuruna Muhammed’in.

Veysel Karanî kazandı,
Âhîr yine özendi
Sekiz Uçmak bezendi,
Aşkına Muhammed’in.

Ferişteler geldiler,
Saf saf olup durdular.
Beş vakt namaz kıldılar,
Aşkına Muhammed’in.

Havada uçan kuşlar,
Yeşerir dağ ve taşlar.
Yemiş verir ağaçlar,
Aşkına Muhammed’in.

İmansızlar geldiler,
Ondan iman aldılar.
Beş vakt namaz kıldılar,
Aşkına Muhammed’in.

Yunus kim ede methi?
Över Kur’an ayeti.
An, vergil salavatı,
Aşkına Muhammed’in.

Yunus Emre (k.s)

Lügat:

şevk: istek, heves. sevinç, neşe.
levh ü kalem: Allah’ın âlemi, gökleri ve yerleri yaratmadan önce yazdığı kullarının kaderlerini kayd ettiği değişmeyen kaderler levhası veya kitabıdır.
hatm: kırmak, ufalamak. hâlis, saf. sağlamlaştırma, muhkemleştirme. hüküm ve kazâ icabettirme. hitâma erdirmek, bitirmek. Kur’an-ı Kerim’i veya herhangi bir şeyi sonuna kadar okuyup bitirmek. mühürleme. mühürlenme. kuş gagası.
zikr-i tevhid : Lâilahe illallah (Allah’tan başka ilah yoktur) zikri.
dergâh: makam, kapı girişi, eşik. tasavvuf mektebi. tasavvufta yetişmiş ve yetiştirebilen evliyâ zâtlar tarafından, talebelere, tasavvuf, İslâm ahlâkı ve diğer dînî ilimlerin ve zamânın fen ilimlerinin okutulduğu yer. Cenâb-ı Hakk’ın rahmet kapısı.
ahir: sonuncu, sonraki, son. en sonunda, en sonra, sonunda, sonra.
uçmak: cennet. Allah’ın uçmağı: Allah’ın cenneti.
ferişte: melek.
meth: övme, övgü.
salavat: dua, tâzim, rahmet. Resûlullah’a (s.a.v) ve onun soyundan gelen kimselere saygı göstermek amacıyla okunan dua.

Yunus Emre – Hak Yarattı Âlemi Şiiri / İlahisi
Yunus Emre Divânı
Divân-ı Muhabbet
Yunus Emre Şiirleri