Yunus Emre – Güzel Kabetullah Sana

Yunus Emre – Güzel Kabetullah Sana Şiiri

Hak müyesser etse varsam,
Güzel Kabetullah sana.
Baktıkça hayranın olsam,
Güzel Kabetullah sana.

Kara donuna bürünür,
Arş’la beraber görünür.
Sana varmayan yerinir,
Güzel Kabetullah sana.

Gümüşten kapı açmışlar,
Mermerlerle döşemişler,
Altın kuşak kuşatmışlar,
Güzel Kabetullah sana.

Kabe’nin çevresi dağlar,
Didar görmüş sular çağlar.
Âşık Yunus durmaz ağlar,
Güzel Kabetullah sana.

Yunus Emre (k.s)

Lügat:

müyesser: kolayı bulunup yapılan; kolay gelen, kolaylıkla olan.
kabetullah: Allah’ın evi.
yerinmek: acınmak, üzülmek. yaptığı bir işin yanlış ya da uygunsuz sonuç verdiğini görerek pişman olmak.
didar: yüz, çehre; mülâkat, görüş, görünme, görüş kuvveti, göz, açık, meydanda, göz, görme, görünme, görüşme, buluşma, yüz. Cenâb-ı Hakk’ın müminlere vâdettiği görünüşü, tecellîsi.
arş: yükseklik, yüksek yer ve yüksek şey. tavan, ev, çadır; ayağın parmaklara doğru uzanan tümsek kısmı. hükümranlık, şan, şeref ve taht. kralın tahtı, hükümranlık, Allah’ın tahtı.

Yunus Emre – Güzel Kabetullah Sana Şiiri
Yunus Emre Divânı
Divân-ı Muhabbet
Yunus Emre Şiirleri