Yunus Emre – Ey Çok Kitaplar Okuyan

Yunus Emre – Ey Çok Kitaplar Okuyan Şiiri

Ey çok kitaplar okuyan,
Sen ki tutarsın bana dak,
Ne bilesin sırrı ayan,
Gel aşktan oku bir sabak,

Ger sen seni bildin ise,
Sûret terkin vurdun ise.
Sıfat nedir bildin ise,
Ne ki edersen bana hak.

Bilmeyesin bed-nâm u nâm,
Bir ola sana hass u âm.
Bildim ise ilmi tamam,
Gel aşkdan oku bir sabak.

Okumagıl ilmin yüzün,
İlme amel gerek güzin.
Aç gönülden bâtın gözün,
Âşık mâşuk hâline bak.

Bakgıl âşık ne iştedir?
Mâşuka o cünbüştedir.
İkisi bir teşviştedir,
İki sanıp bakma ırak.

İkilikten geçemedin,
Hâli hâlden seçemedin.
Dosttan yana uçamadın,
Fakılık oldu sana fak.

Cübbe ve hırka tâc ve taht,
Verse gerektir aşka bac.
Dört yüz mürid ve elli hac,
Terkeyledi Abdülrezzak.

Onun gibi din ulusu,
Hac öptü, çaldı nâkûsu.
Sen dahi bırak nâmusu,
Gel beri putun oda yak.

Âşık mâşuk birdir bile,
Aşktan gelir her söz dile
Bîçâre Yunus ne bile,
Ne kara okudu, ne ak.

Yunus Emre (k.s)

Lügat:

dak: hile, düzen.
ayân: belli, açık, Osmanlılar’da bir kentin ileri gelenleri; meclis üyesi.
sabak: ders.
ger: eğer.
suret: biçim, görünüş. yazı ya da resim kopyası.
terkin vurmak: vazgeçmek, bırakmak.
sıfat: bir kimsenin görev, ödev bakımından, toplumsal ya da hukuksal yönden yeri ve özelliği. yüz, kılık ve dış görünüş.
bed-nam: kötü ün kazanan, kötülüğü ile dillere düşen.
hass-u âmm: herkes, bütün herkes.
güzin: seçkin.
bâtın: iç yüz, dâhil, derûn, zamir. sır. “görünmeyen, gizli olan” anlamında Esmâ-ul Hüsnâ’dandır (Allah’ın en güzel isimlerindir).
maşuk: sevgili. sevilen, aşık olunan.
cünbüş: şevk, neşe ve coşkunluk dolu hareket, kaynaşma. eğlence, âlem, zevk ve eğlence toplantısı, eğlenti, âhenk.
teşviş: karıştırma, bulandırma.
ırak: uzak.
fakılık: hocalık.
fak: kapan, tuzak.
cübbe: giyilmesi sünnet olan, bilhassa namazda giyilen uzun ve bolca bir giysi.
bac: osmanlı imparatorluğu’nda gümrük vergisi. güç kullanarak, zorla alınan para.
mürid: bir tarikat şeyhine bağlanıp ondan tasavvufun yollarını öğrenen kimse. Hakk’a giden yolda kararlı ve sağlam bir irade ortaya koyan kişi.
nâkûs: kilise çanı. bir tarafı açık çan biçiminde şişe, fânus.
od: alev, ateş.

Yunus Emre – Ey Çok Kitaplar Okuyan Şiiri
Divân-ı Muhabbet
Yunus Emre Divânı
Yunus Emre Şiirleri