Yunus Emre – Aşıklara Ne Diyem

Yunus Emre – Aşıklara Ne Diyem şiiri

Aşıklara ne diyem aşk haberinden şirin,
Aşk ile dinleyene aydayın birin birin.

Evvel yer gök yoğ iken var idi aşk bünyâdı,
Aşk kadimdir ezeli aşk getirdi ne varın.

Evvel ezel bezminde kim dost yüzün gördüyse,
Onun canıdır âşık sor ondan aşk haberin.

Aşkı hiçbir nesneye mesel bağlasam olmaz,
Dünyâda âhırette ne tutusar aşk yerin.

Emânettir sakıngıl aşk haberini zinhâr,
Oturup değme yerde söyleme aşkın sözün.

Sarrafların katında kaide şöyledürür,
Kadrin bilmez kişiye göstermedi gevherin.

Yunus’un havsalası aşkı ile dolmuşdurur,
Derdin saklayamadı keksiz söyler aşk dilin.

 
Yunus Emre (k.s)

Lügat:

bünyad: temel, esas, yapı, bina.
kadim: başlangıcı olmayan, eski, ezeli.
bezm: Sohbet, muhabbet, dost meclisi, sohbet meclisi.
mesel: örnek alınacak söz, ifade edilmek istenileni benzetme veya kıyas yoluyla anlatan söz.
tutusar: tutar.
sakıngıl: sakın.
zinhar: kesinlikle.
kaide: kural.
kadir: değer, kıymet, itibar; kuvvetli, güçlü, kudret sahibi; Allah’ın isimlerinden.
gevher: cevher, inci, elmas, değerli taş.
havsala: leğen, zihnin bir şeyi anlama ve kavrama yetisi.

Yunus Emre – Aşıklara Ne Diyem şiiri
Yunus Emre Şiirleri
Divân-ı Muhabbet