Hâce Ahmed Yesevî – Her Sabah Vakti

Hâce Ahmed Yesevî – Her Sabah Vakti Şiiri

Her sabâh vakti ses geldi kulağıma,
“Zikr söyle!” dedi, zikrini söyleyip yürüdüm ben işte.
Âşksızları gördüm ise, yolda kaldı;
O sebepten aşk dükkânını kurdum ben işte.

On birimde rahmet deryâsı dolup taştı;
“Allah!” dedim, şeytân benden uzak kaçtı;
Hay u heves, ben-bencillik durmayıp göçtü;
On ikide bu sırları gördüm ben işte.

On üçümde nefsani arzuları ele aldım
Nefs başına yüz bin belâ sarıp saldım;
Kibirlenmeyi ayak altında basıp aldım;
On dördümde toprak gibi oldum ben işte.

On beşimde Hûrî ve gılmân karşı geldi;
Başını eğip, el bağlayıp saygı gösterdi
Firdevs adlı cennetinden haberci geldi;
Cemâli için hepsini terkettim ben işte.

On altımda bütün rûhlar pay verdi;
“Hay hay size mübârek olsun”deyip Âdem geldi;
“Evladım!” deyip, boynuma sarılıp gönlümü aldı;
On yedimde Türkistan’da durdum ben işte.

On sekizde Kırklar ile şarâp içtim;
Zikrini söyleyip, hâzır durup göğsümü deştim;
Nasîb kıldı, cennet gezip hûriler kucakladım;
Hakk Mustafâ cemâllerini gördüm ben işte.

On dokuzda yetmiş makâm açığa çıkarıldı
Zikrini söyleyip, iç ve dışım temizlendi;
Nereye varsam, Hızır Baba’m hâzır oldu;
‘Gavslar gavsı’ mey içirdi, doydum ben işte.

Yaşım yetti yirmiye, geçtim makâm
Allah’a hamd olsun, pîr hizmetini tam eyledim
Dünyadaki kurt ve kuşlar eyledi selâm
O nedenle Hakk’a yakın oldum ben işte.

Mümin değil, hikmet işitip ağlamıyor,
Erenlerin söylediği sözü dinlemiyor,
Âyet hâdis, Kur’ân’ı anlamıyor
Bu rivâyeti Arş üstünde gördüm ben işte.

Rivâyeti görüp Hakk’la söyleştim ben,
Yüz bin türlü meleklere yüzleştim ben,
O sebepten Hakk’ı söyleyip izleştim ben
Cân ve gönlümü O’na fedâ kıldım ben işte.

Kul Hoca Ahmed yaşın ulaştı yirmi bire,
Neyleyeceksin, günâhların dağdan ağır;
Kıyâmet günü gazap eylese, Rabbim Kâdir;
Ey dostlar, nasıl cevâp söyleyim ben işte.

Hâce Ahmed Yesevî (k.s)

Hâce Ahmed Yesevî – Her Sabah Vakti Şiiri
Divân-ı Hikmet, Divan-ı Muhabbet
Hâce Ahmed Yesevî Şiirleri