Hâce Ahmed Yesevî – Âşık Yolunda Cânım Verip Yürürdüm Ben İşte

Hâce Ahmed Yesevî – Âşık Yolunda Cânım Verip Yürürdüm Ben İşte Şiiri

Allah’ı çok zikredin” diye Âyet geldi,
Zikrin deyip ağlayıp yürüdüm ben işte.
Cemâlini Aşıklara vaad etti,
Âşık yolunda cânım verip yürürdüm ben işte.

Sağlam âşıkı Allah sevip kulum dedi,
Ara yolda kalmasın deyip tasasını çekti,
Yalancılar cemâlimi görmez dedi,
Aşk kapısında sağlam olup durdum ben işte.

Akıllı isen kabristandan haber al,
Ben de şunlar gibi olmam deyip ibret al,
“Ölmeden önce ölünüz”e göre amel eyle,
Bu hadîsi fikreyleyip öldüm ben işte.

Haber verir “felyedhakû kalîlen” diye,
Yine der “ve’l-yebkû kesîran” diye,
Bu âyetini anlamına göre amel eyle diye,
Bu dünyada hiç gülmeden yürüdüm ben işte.

Amelsizler kahkahayla güler şen yürür,
Fermânına boynunu sunan gamla dolu yürür,
Gece gündüz gözleri yaş dolu yürür,
Gözyaşım deryâ eyleyip yürüdüm ben işte.

Nefsden geçip sağlam âşıklar Allah dedi,
Seher turup dört dövünüp gözünü oydu,
Rahmeyleyip Allah özü nazar eyledi,
Ondan sonra deryâ olup taştım ben işte.

Zâlim nefsim hiç bırakmadan ateşe attı,
Vücûdum kendi kendine tutuşup yandı,
Müşriklerin imânını Şeytân aldı,
Eûzubillah bismillah deyip yürüdüm ben işte.

Münâfıklar cehennem içinde tutuşup yanınca,
İmân eden Hâlis olup yanıp çıkınca,
İmânsızlar önce sonra tutuşup yanınca,
Allahımdan imân dileyip yürüdüm ben işte.

Nefsim benim hevâ kıldı tafta şaştım,
Başım alıp Pîr-i Kâmil tarafına kaçtım,
Kul Hoca Ahmed ötelerden geçip aştım,
Uçan kuş gibi Lâmekân’a aştım ben işte.

Hâce Ahmed Yesevî (k.s)

Hâce Ahmed Yesevî – Âşık Yolunda Cânım Verip Yürürdüm Ben İşte Şiiri
15. Hikmet, Divân-ı Hikmet
Divân-ı Muhabbet
Hâce Ahmed Yesevî Şiirleri