Yunus Emre – Ağla Gözüm Ağla

Yunus Emre – Ağla Gözüm Ağla şiiri

Ağla gözüm ağla, gülmezem gayrı,
Ben dosta giderim, gelmezem gayrı.

Ne gam bunda bana bin kez ölürsem,
Orda ölüm olmaz, ölmezem gayrı.

Yansın canım, yansın aşkın oduna,
Aksın kanlı yaşım, silmezem gayrı.

Göyündüm aşk ile ta kül olunca,
Boyandım rengine, solmazam gayrı.

Beni irşad eden mürşidi kâmil,
Yeter, bir el daha almazam gayrı.

Varlığım yokluğa değişmişim ben,
Bugün cana başa kalmazam gayrı.

Fenadan bâkîye göç eder olduk,
Yöneldim şol yola, dönmezem gayrı.

Muhabbet bahrının gavvası oldum,
Gerekmez, Ceyhun’a dalmazam gayrı.

Dilerim fazlından ayırmayasın,
Allah’ım, senden özge sevmezem gayrı.

Söyler aşık dilinden bunu Yunus,
Eğer aşık isem, ölmezem gayrı.

Yunus Emre (kûddise sırruhû)

Lügat:

göyünmek: üzülmek, kederlenmek
irşad: sözlükte “doğru yolu göstermek” anlamına gelen irşad, dini kavram olarak, müminleri dini görevlerini yerine getirmeye çağırmak demektir.
bahr: deniz
gavvas: çok gayretli, çalışkan, suya dalan, inci arayan dalgıç
fazl: lütuf, ihsan, üstünlük, artıklık, cömertlik, iyilik
özge: başka.

Yunus Emre – Ağla Gözüm Ağla
Yunus Emre Şiirleri
Divan-ı Muhabbet