Yunus Emre – Yar Yüreğim Yar

Yunus Emre – Yar Yüreğim Yar Şiiri / İlahisi

Yar yüreğim yar,
Gör ki neler var?
Bu halk içinde,
Bize güler var.

Ko gülen gülsün,
Hak bizim olsun.
Gâfil ne bilsin,
Hakk’ı sever var,

Bu yol uzaktır,
Menzili çoktur.
Geçidi yoktur,
Derin sular var.

Girdik bu yola,
Aşk ile bile.
Gurbetlik ile,
Bizi salar var.

Her kim merdâne,
Gelsin meydâne.
Kalmasın câne,
Kimde hüner var?

Yunus sen bunda,
Meydan isteme.
Meydan içinde,
Merdâneler var.

Yunus Emre (k.s)

Lügat:

gafil: gaflette olan. Allah Teâlâyı, emir ve yasaklarını unutan kimse.
menzil: iki konak arasındaki uzaklık, bir merminin ulaşabildiği uzaklık, ok atma yarışlarında erişilen mesafe, yolculukta dinlenmek amacıyla durulan yer, bir günlük yol.
merdâne: erkekçesine. merdcesine. mert kişiye yakışır şekilde. matbaada baskı, baskı makinelerinde ve ofset makinelerinde ise plâteye değerek mürekkeb vermek; ve toprağı bastırmak gibi çeşitli işlerde kullanılan silindir. yufka açmağa yarıyan oklava. erkek ayakkabısı.

Yunus Emre – Yar Yüreğim Yar Şiiri / İlahisi
Yunus Emre Şiirleri
Divân-ı Muhabbet
Yunus Emre Divânı