Muhabbet Divanı

Hâce Ahmed Yesevî – Ey Dostlar Câhil ile Yakın Olup

Hâce Ahmed Yesevî - Ey Dostlar Câhil ile Yakın Olup

Hâce Ahmed Yesevî – Ey Dostlar Câhil ile Yakın Olup Şiiri

Ey dostlar câhil ile yakın olup,
Bağrım yanıp Cândan doyup öldüm ben işte,
Doğru söylesem eğri yola boynumu çeker,
Kanlar yutup gâm zehrine doydum ben işte.

Câhil ile geçen ömrüm nar sakar,
Câhil olsan cehennem ondan çekinir,
Câhil ile cehenneme doğru kılmayın sefer,
Câhiller içinde yaprak gibi soldum ben işte.

Duâ edin câhillerin yüzünü görmeyim,
Hakk Teâlâ refîk olsa bir dem durmayayım,
Hasta olsa câhillerin hâlini sormayayım,
Câhillerden yüz bin cefâ gördüm ben işte.

Haykırsam Hakk imdâdıma yetişir mi ki?
Göğsümdeki paslarım gider mi ki?
Bütün câhiller bu âlemden gider mi ki?
Câhillerden yüz bin cefâ gördüm ben işte.

Hakk vuslatını arayıp bulmadan hayrâneyim,
Durmadan ağlayıp gönlü harâb divâneyim,
Hâlimi sorsan ben Sevgili’nin tâlibiyim,
Sevgili arayıp yok olup geldim ben işte.

Yer altına kaçıp girdim câhillerden,
Elim açıp duâ isteyib merd kişilerden,
Garîb cânım yüz tasadduk bilgelerden,
Bilge bulmayıp yer altına girdim ben işte.

Câhilleri benden sorma göğüsüm çıka,
Hakk’dan korkup yas tutsam güler kahkahayla,
Ağzı açık nefsi ulu misli lakka,
Câhillerden korkup Sana geldim ben işte.

Birşey umma câhillerden kadrini bilmez,
Karanlık içinde yol şaşırsan yola salmaz.
Boyun büküp yalvarsan elini tutmaz,
Câhilleri şikayet ederek geldim ben işte.

Önce-sonra iyiler gitti kaldım yalnız,
Câhillerden işitmedim bir güzel söz,
Bilge gitti câhiller kaldı çektim üzüntü,
Yolu bulamayıp şaşkın olup kaldım ben işte.

Ayrılık yarası ezdi bağrımı hani dert ortağı,
Bilge toprak, câhillerin göğüsü yüksek,
Âyet, hadîs beyân etsem beğenmez,
Göğsümü deşiniz derd ve gama doldum işte.

Derd ve hâlet azıp coştu var mı tabîb
Arz-ı hâlim sana söyleyim sadece Sevgili,
Bütün tâlipler pay aldı ben nasipsiz,
Pay isteyip iki büklüm olup geldim ben işte.

Evini-barkını terk eyleyip pay al,
Ey habersiz dünyâ işini geriye koy,
Allah sahi lütfunu görüp hayrân kal,
Görürüm deyip yok olup geldim ben işte.

Ben ikinci defteri dedim size yâdigâr,
Rûhumdan meded isteyip okuyun zinhâr,
Duâ eyledim Vâsıl eylesin Allah,
Rahmân Mâlikim arz etmeğe geldim ben işte.

Hikmetimden nasîb alan göze sürsün,
İhlâs ile göze sürüp Cemâl görsün,
Şartı odur riyâzete boyun sunsun,
Cânlar geçip Sevgili’yi gördüm ben işte.

Cemâl için dilenci oldum âmîn deyiniz,
Ey tâlipler hâlimi görüp gamımı yeyiniz,
Yolda kalan Kul Ahmed’e yol veriniz,
Yolu arayıp dilenci olup geldim ben işte.

Kul Hoca Ahmed dilenci olsan Hakk’a ol,
Başın ile erenlere hizmet kıl,
İlgi bulursan halka kurup sohbet kıl,
Halka içinde âgâh olup durdum ben işte.

Hâce Ahmed Yesevî (k.s)


Hâce Ahmed Yesevî – Ey Dostlar Câhil ile Yakın Olup Şiiri
14. Hikmet, Divân-ı Hikmet
Divân-ı Muhabbet
Hâce Ahmed Yesevî Şiirleri

Bir Yorum Bırak