Yaratanın Kudreti

Yaratanın Kudreti

Muhammed b. Mansûr Tûsî (kuddise sırruhû) şöyle anlatıyor:

Bir keresinde tavafta idim. Gördüm ki biri tavaf ederken ağlıyor ve şöyle diyordu:

“Ya Rabbi, kaybettiğimiz şeyi bana geri ver.”

Ona, “neyi kaybetti?” diye sordum.

Şöyle anlattı:

“Yüce Hak ile hoş bir halim vardı. Bir keresinde çölde susuz kaldım. Bir cahil gibi kendi kendime şöyle dedim: ‘Tehlikeli günlerdir, çöldür. Bu kimsesiz yerde su da bulamam.’ Böylece ölüp gitmekten korktum. Tam bu sırada bir bulut geldi. O kadar çok yağmur yağdı ki, ‘Şimdi boğulup öleceğim’ dedim. Bütün bu görünenler ve düşünceler arasında baktım ki o hoş halim kaybolup gitmiş.”

Şeyhü’l-İslam, bu durum üzerine şöyle dedi:

“Bu ona bir cezadır. Bilmiyor ki yüce yaratanın kudreti karşısında yaz günleri ile kış günleri birdir”

Yaratanın Kudrêti
Menkîbe, Kıssadan Hisse
Abdurrahman-ı Câmî, Nefehâtü’l-Üns, sayfa 206