Yunus Emre – Aşk Erinin Gönlü Dolu

Yunus Emre – Aşk Erinin Gönlü Dolu şiiri, Yunus Emre Divânı

Aşk erinin gönlü dolu,
Padişahtan nevâledir.
Aşksız adem nic’anlasın,
Çün şeriat havâledir.

Aşkdurur âşıkın canı,
Aşka fidî hân ü mânı.
Aşk erinin armağanı,
Aşksız kişiye belâdır.

Kimi avrat oğlan sever,
Kimi mülk hanuman sever,
Kim sermaye dükkan sever,
Bu dünya halden haledir.

Âşık dünyayı ne eder,
Akıbet bir gün terk eder.
Aşk eteğin tutmuş gider,
Her kim gelirse salâdır

Ezelîden o pâdişah,
Elime sundu bir kadeh
İçeliden kılarım ah,
Bilmezem ne piyâledir.

Ey miskin Yunus nişânın,
Aşktan esridi bu canın.
Dergâhında her dem onun,
Vâlih u hayran kaladur.

Yunus Emre (k.s)

Lügat:

nevale: bağış, ihsan; talih, kısmet, azık, yiyecek, içecek şey
havale: br işi bir başkasının sorumluluğuna bırakma, ısmarlama, devretme.
hanuman: ev bark, ocak
piyale: şarap bardağı, kadeh
esrimek: coşup kendinden geçmek, vecde gelmek; mest olmak.

Yunus Emre – Aşk Erinin Gönlü Dolu şiiri
Yunus Emre Şiirleri
Divân-ı Muhabbet