Yunus Emre – Kahrın da Hoş Lutfun da Hoş

Yunus Emre – Kahrın da Hoş Lutfun da Hoş şiiri

Cana cefa kıl ya vefa
Kahrın da hoş, lütfun da hoş,
Ya derd gönder ya deva,
Kahrın da hoş, lutfun da hoş.

Hoştur bana senden gelen:
Ya hilat-ü yahut kefen,
Ya taze gül, yahut diken..
Kahrın da hoş, lutfun da hoş.

Gelse celalinden cefa
Yahut cemalinden vefa,
İkiside cana safa:
Kahrın da hoş, lutfun da hoş.

Ger bağ-u ger bostan ola.
Ger bendü ger zindan ola,
Ger vasl-ü ger hicran ola,
Kahrın da hoş, lutfun da hoş.

Ey padişah-ı Lemyezel!
Zat-ı ebed, hayy-ı ezel!
Ey lutfu bol, kahrı güzel!
Kahrın da hoş, lutfun da hoş.

Ağlatırsın zari zari,
Verirsen cennet-ü huri,
Layık görür isen nari,
Kahrın da hoş, lutfun da hoş.

Gerek ağlat, gerek güldür,
Gerek yaşat gerek öldür,
Aşık Yunus sana kuldur,
Kahrın da hoş, lutfun da hoş.

II.

Lutfun da Hoş, Kahrın da Hoş

Ey padişahı lem yezel,
Ey kadir-i hayyu ezel.
Ey lütfü çok, kahrı güzel,
Lutfun da hoş, kahrın da hoş.

Ağlatırsın zârı zârı,
Göstermezsin hiç didârı.
Layık görür isen nârı,
Nârın da hoş, nurun da hoş.

Hoştur bana senden gelen,
Ya gonca gül, yahut diken.
Ya hıl’atü, yahut kefen,
Lutfun da hoş, kahrın da hoş.

İster ağlat, ister güldür
İster şad et, ister öldür
Miskin Yunus sana kuldur
Narın da hoş, nurun da hoş

Yunus Emre (k.s)

Yunus Emre – Kahrın da Hoş Lutfun da Hoş şiiri
Divan-ı Muhabbet
Yunus Emre Şiirleri