Hâce Ahmed Yesevî – Tarîkatın Yolu Bütün Edeptir

Hâce Ahmed Yesevî – Tarîkatın Yolu Bütün Edeptir şiiri

Muhammed’in bilin zâtı Araptır,
Tarîkatın yolu bütün edeptir.

Hakikat bilmeyen insân değildir
Biliniz hiçbir şeye benzemezdir.

Bilin be-çün olur hem bi-çigüne;
Ve bi-şübhe olur hem bî-numûne

Kahırlansa, eyler yer ile yeksân;
Olmakta zelzele yer ile gökler.

Rahmet eylese, biliniz, rahmeti var;
Verir olsa, tükenmez nimeti var.

Muhammed’i târif eylesem kemîne,
Anasının adı bil Âmine

Babasının adı Abdullah’tır
Anadan doğduğunda anası ölmüştür.

Muhammed’i dedesi korumuştur
Çıplak açları yoklayandır.

Dedesi biliniz Abdulmuttalîb;
Gönülde saklayınız iyi bilip.

Dedesinin babası idi Hâşim;
İşitince akmakta gözde yaşım.

Biliniz dördüncüsüdür Abdulmenâf;
Onları bilse her kim, gönlüdür sâf.

Rasûl’un bilse her kim dört ceddini,
Kıyâmette gezer sekiz cennetini

Babası yedi yaşında ölmüştür;
Rasul’u amcasına vermiştir.

Ebû Tâlib Alî’nin babasıdır;
Bütün Arabların büyüğüdür.

Ebû Tâlib olmakta iş başında,
Muhammed oturur daima karşısında

Muhammed’in yaşı on yedi oldu;
Ki o vakit Hatice O’nu gördü.

Muhammed’i bilin ki şâhın misâli
Hatice O’nu görüp olmakta ağlamaklı.

Hadîce gönlünde O’nu sevmektedir
Muhammed Aşkında içi yanmaktadır.

Gece gündüz diler O’nu Allah’tan;
Biliniz sonunda buldu muradın.

Görünüz Allah’ın işini
Muhammed bakmakta iken devesini,

Hatice’ye Rasûl çâker olmuştur,
Bu sebeple bil sen O’nu almıştır.

Hatice’nin Allah bahtını açmıştır;
Rasûl’un baçına inciler saçmıştır.

Rasûl’un yaşları kırka varmıştır,
Ki ondan sonra Allah’tan vahy yetmiştir.

Ki ondan sonra Muhammed oldu sultan
Rasûl’un gönlünde yâr oldu Allah.

Muhammed işini Allah yazdırdı;
İnsanların hepsi imân getirdi.

Rasûl’un başında oldu imâme;
Kemâl buldu otuz üç bin Sahâbe.

Rasûl’a hepsi hizmet eylemektedir,
Edep ile yürüyüp izzet eylemektedir.

Rasûl önüne bir Yetîm gelmiştir
Garîb ve müptelâyım deyip söylemiştir.

Râhim eyledi Rasûl onun hâline;
Dileğini onun verdi eline.

Rasûl dedi ona: “Ben de yetimim;
Yetimlikte, Garîblikte yetişmişim.”

Muhammed demiştir: “Her kim yetimdir,
Biliniz, o benim hâs ümmetimdir.”

Yetimi görseniz, incitmeyiniz;
Garîbi görseniz, dağ etmeyiniz.

Yetimler bu cihanda ezilmiştir,
Garîblerin işi zordur.

Garîblerin işi dâimâ riyâzettir
Diri değil, Garîb ölü gibidir.

Allah’a Garîbler bellidir
Garîbi sabâh akşam sormuştur.

Târif eylesem, Alî Allah’ın arslanıdır
Ki kılıç ile kâfiri kırmıştır.

Kâfirleri eyler imâna dâvet;
Vermektedir her zamân İslâm’â kuvvet.

Ki mümin olanını alıp gelmektedir;
Kabûl kılmayanını kırıp gelmektedir.

Ki kılıç ele alıp binse Düldül’e
Düşmektedir kâfir kavimlerine velvele

Elindeki silâhı Zülfikâr’ı,
Savaşanda uzar kırk arşın.

Ali’nin var idi on sekiz oğlu;
Onun her hangisidir büyük tuğlu,

Alî İslâm için kanlar yutmaktadır;
İslâm’ın tuğunu sıkı tutmaktadır.

Hoca Ahmed bil garîbliğe düşmüştür,
Rasûl evlâdına sözler katmıştır.

Hâce Ahmed Yesevî (k.s)

Hâce Ahmed Yesevî – Tarîkatın Yolu Bütün Edeptir Şiiri
36. Hikmet, Divân-ı Hikmet
Divân-ı Muhabbet
Hâce Ahmed Yesevî Şiirleri