Hâce Ahmed Yesevî – Sensin Kâfî Sensin Âfî Yâ Gafûr

Hâce Ahmed Yesevî – Sensin Kâfî Sensin Âfî Yâ Gafûr Şiiri

“Kad alimna ente fi külli umur”,
Sensin Kâfî, sensin Âfî yâ Gafûr,
“Kâfî fil-gayb hüve men fi’l-huzur”,
Sensin Kâfî, sensin Âfî yâ Gafûr.

Mustafâ naz makâmı hâline erdiler,
Bir topluluğu âsî deyip kaygı ettiler,
“Ümmetim, vay ümmetim deyip” söylediler,
Sensin Kâfî, sensin Âfî yâ Gafûr.

Bizi sevdi başkalarını sevmedi,
Hem anne hem babasını da sevmedi,
Bağışladım diyene kadar bırakmadı,
Sensin Kâfî, sensin Âfî yâ Gafûr.

Hakk Teala’dan nidâ geldi O’na;
“Ümmetimin işini bırak bana
Hepsini bağışlayayım orada sana.”
Sensin Kâfî, sensin Âfî yâ Gafûr.

Dedi “Benden sonra ümmetimin olacağı
Farz ve sünneti bırakıp günâh işleyeceği
Ümmetim çoğundan imanın gideceği… “
Sensin Kâfî, sensin Âfî yâ Gafûr.

“Ümmetim ümmetler içinde saftır
Neyleyim ki çoğu âsî-câfîdir
Kâdir Mevlâm öz vadesine vefalıdır.”
Sensin Kâfî, sensin Âfî yâ Gafûr.

Miskîn Ahmed sen bu günâh zehrinden
Kurtulursun içsen rızâ şarâbından
Lâkin çok korkarım Allahım kahrından
Sensin Kâfî, sensin Âfî yâ Gafûr.

Hâce Ahmed Yesevî (k.s)

Hâce Ahmed Yesevî – Sensin Kâfî Sensin Âfî Yâ Gafûr Şiiri
23. Hikmet, Divân-ı Hikmet
Divân-ı Muhabbet
Hâce Ahmed Yesevî Şiirleri