Yunus Emre – Allah Diyelim Daim

Yunus Emre – Allah Diyelim Daim şiiri

Allah diyelim daim,
Allah görelim n’eyler?
Yolda duralım kaim,
Allah görelim n’eyler?

Allah deyi kıl zarı,
Odur kamunun varı.
Ondan umalım yarı,
Allah görelim n’eyler?

Çıkarmayalım dilden,
Ayrılmayalım yardan.
Irılmayalım yoldan,
Allah görelim n’eyler?

Açlık sonu tokluktur,
Tokluk sonu yokluktur.
Bu yollar korkuluktur,
Allah görelim n’eyler?

Sen sanmadığın yerde,
Nagah açıla perde.
Derman erişe derde,
Allah görelim n’eyler?

Gündüz olalım saim,
Gece olalım kaim.
Allah diyelim daim,
Allah görelim n’eyler?

Adı sanı dillerde,
Sevgisi gönüllerde
Şu korkulu yollarda,
Allah görelim n’eyler?

Adı sanı uşatdım,
Küfrümü suya attım.
Miskinliğe el kattım,
Allah görelim n’eyler?

Her dem dalalım bahre,
Aldanmayalım dehre.
Sabreyleyelim kahra,
Allah görelim n’eyler?

Ar namusu bıraktım,
Külümü suya attım.
Dervişliğe el kattım,
Allah görelim n’eyler?

Mecnun gibi avare,
Âşık olmuşum yare.
De Yunus sen biçare,
Allah görelim n’eyler?

Yunus sanma andadır,
Bu aşk sana sendedir.
Can kayumu ondadır,
Allah görelim n’eyler?

N’etti bu Yunus, n’etti?
Bir doğru yola gitti.
Pirler eteğin tuttu,
Allah görelim n’eyler?

Yunus Emre (k.s)

Lügat:

daim: devamlı, sürekli, her zaman.
kaim: ayakta duran, bir işte sebat eden, direnen, duran, bir şeyi yapan icra eden, Allah’ın emrini ifa eden, mevcut, baki.
ırılmak: ayrılmak.
nagah: (osmanlıca: nagâh) birdenbire, ansızın, hemen.
saim: oruçlu, oruç tutan.
uşatmak: ufalanmak, ufalatmak.
bahr: deniz.
dehr: zaman, çok uzun zaman.
ar: utanma duygusunu, namus.
avare: işsiz, işsiz güçsüz, başıboş, aylak.
biçare: çaresiz.
yar: sevgili, sevilen, dost, yardımcı.
kayum (kayyum): belli bir malın yönetilmesi veya belli bir işin yapılması için görevlendirilen kimse, gökleri, yeri ve herşeyi tutan, her şeyin varlık sahibi olabilmesi için gerekeni veren, Allah’ın isimlerinden, ezeli ve ebedi olan, değişmeyen,
başlangıç, nihayet ve yeniden oluş gibi hallerden münezzeh ve ezelden ebede kaim, daim ve var olan Allah (c.c), cami hademesi.
pir: bir tarikat veya sanatın kurucusu, herhangi bir konuda, bir meslekte deneyim kazanmış, üst düzey tecrübe sahibi kimse.

Yunus Emre – Allah Diyelim Daim Şiiri

Yunus Emre Şiirleri
Divân-ı Muhabbet
Yunus Emre Divânı